Kuchnia faceta

Czy bób jest zdrowy? Właściwości odżywcze i zdrowotne bobu

Bób to strączkowa, pożywna i łatwe w uprawie roślina. Jest bardzo chętnie uprawiana w Polsce. Znana jest u nas już czasach średniowiecza, stając się ważnym elementem diety ubogiej ludności. Teraz je bardzo ceniona przez wegetarian ze względu na dużą zawartość białka ,które może być alternatywą dla białka pochodzenia zwierzęcego. Jest także bardzo bogatym źródłem kwasu foliowego – 100 g surowego bobu pokrywa bowiem 106% dziennego zapotrzebowania na tę cenną witaminę.

 Jak gotować bob? Dlaczego warto go jeść? Czy nasiona bobu są zdrowe?

Bób  jak jeść i ile go gotować?

Bób najlepszy jest  świeży oraz młody. Charakteryzuje się  on jasnym kolorem i neutralnym smakiem.  Najlepiej jeść go ugotowany. Najpierw przepłukujemy go pod zimną, bieżącą wodą, a następnie wsypujemy do garnka i zalewamy wodą w stosunku 1 miara bobu 2 miary wody. Solimy łyżeczka soli na litr wody można również dodać cukru, będzie delikatniejszy w smaku. Bób gotujemy przez około 15–20 minut, do momentu uzyskania miękkości ziaren oraz pomarszczenia ich skórki. Czas jest orientacyjny. Zależy od świeżości przygotowywanego bobu oraz  wielkości ziaren i tego czy wolimy bardziej miękki czy bardziej ardente.  Czym  starszy bób tym  więcej czasu potrzeba by zmiękł. Po ugotowaniu, w zależności od preferencji smakowych, bób można obrać ze skórki lub zjeść go razem z nią.

Dlaczego warto jeść bób?

Odpowiedź jest prosta: bób ma szereg właściwości prozdrowotnych, dzięki czemu jest znakomity zarówno jako przekąska, jak i składnik dania głównego.

Najważniejsze właściwości prozdrowotne bobu:

• pomaga w leczeniu anemii
• zmniejsza poziom złego cholesterolu
• na długo daje uczucie sytości, zmniejszając chęć do podjadania
• wspiera proces odchudzania
• reguluje ciśnienie krwi
• poprawia sprawność ruchową w chorobie Parkinsona
• usprawnia pracę układu krążenia

Przyjrzyjmy się bliżej niektórym właściwościom prozdrowotnym bobu.

Bób na choroby układu krążenia

Bób jest doskonałą alternatywą dla mięsa, a konkretnie dla białka pochodzenia zwierzęcego. W 100 g ugotowanego bobu jest aż 7,60 g białka. Dlatego bób powinien się znaleźć w diecie m.in. osób cierpiących na choroby układu krążenia, które muszą ograniczyć spożycie  białka wierzącego. Ponadto bób ma niską zawartość sodu, jest bogaty w potas oraz rozpuszczalny błonnik, który sprzyja redukcji poziomu cholesterolu we krwi, dzięki czemu reguluje ciśnienie.

Bób pomocny w leczeniu anemii

Bób jest pomocny w leczeniu zarówno niedokrwistości, będącej konsekwencją niedoboru żelaza, jak i i anemii megaloblastycznej, spowodowanej niedoborem kwasu foliowego i witaminy B12. Zarówno żelazo, jak i kwas foliowy są niezbędne w procesie produkcji krwinek czerwonych, które są odpowiedzialne za transport tlenu do wszystkich komórek w organizmie. W przypadku obu rodzajów niedokrwistości proces ten ulega zaburzeniu. Bób jest bardzo dobrym źródłem kwasu foliowego w związku z tym, przy jednoczesnym przyjmowaniu odpowiednich dawek witaminy B12 z innych źródeł, skutecznie pomaga w leczeniu anemii megaloblastycznej.

Jedzenie bobu w chorobie Parkinsona

Bob jest wykorzystywany przy produkcji leków przeciwko chorobie Parkinsona,  Jest on naturalnym źródłem lewodopy, biologicznie aktywnej formy dopaminy (neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za przesyłanie impulsów między komórkami nerwowymi). Lewodopa może przechodzić z krwi do mózgu, gdzie jest przetwarzana w brakującą dopaminę, dzięki czemu poprawia sprawność ruchową chorego.